အဆင္း႐ုပ္ (၀ဏၰ)
အဲဒီ အေျခခံ႐ုပ္မွာ မ်က္စိက ျမင္လို႔ရတဲ့ အဆင္းဆိုတာ ရိွတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပန္းပြင့္ကို လူေတြ ၾကည့္လို႔ရတယ္ေပါ့၊ ဒီ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို ျမင္ရတာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို မွီေနတဲ့ အဆင္းဆိုတဲ့ ႐ုပ္တစ္မ်ိဳး ရွိေနတယ္၊ ဒီဓာတ္ႀကီးေလးပါးရဲ႕ ပံုပန္းသဏၭာန္ကို ျမင္ေနရတယ္၊ ပံု သဏၭာန္နဲ႔ ဒီအဆင္းအေရာင္ကို မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္လို႔ရတယ္၊ အဲဒီမ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္လို႔ရတာေတြက ခုန ဓာတ္ႀကီးေလးပါး မဟုတ္ဘူး၊ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို မွီေနတဲ့ သဘာ၀ တရားတစ္ခု၊ ဘာ သဘာ၀တံုးလို႔ ဆိုရင္ ‘ျမင္လုိ႔ရတဲ့ သဘာ၀’ ကို ေျပာတာပါ။
အသံက်ေတာ့ ျမင္လို႔ရရဲ႕လား၊ အသံနဲ႔ ကြဲျပား ျခားနားတယ္၊ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္လို႔ရတယ္ဆိုတာ သဘာ၀တစ္ခု၊ မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္လို႔ရတယ္ဆိုတာ သဘာ၀တစ္ခု၊ အရာခပ္သိမ္းကို မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္လို႔ ရရဲ႕လား၊ ေအး ဒါေၾကာင့္ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ရတယ္ ဆိုတာက ခုနက ပထ၀ီ အာေပါ ေတေဇာ ၀ါေယာတို႔ကို ျမင္ရတာ မဟုတ္ဘူး၊ မ်က္စိက ျမင္ရတာ အဆင္းအာ႐ံုုကိုျမင္တာ၊ အဲဒါက “၀ဏၰ” လို႔ ေခၚတဲ့ ႐ုပ္တစ္မ်ိဳး၊ ဒီ႐ုပ္ကေလး ဘယ္ေပၚမွာ မွီေနတုန္းဆိုရင္ ခုနက ဓာတ္ႀကီးေလးပါးေပၚ မွီေနတာ၊ ဒီဓာတ္ႀကီးေလးပါး ဖယ္လိုက္ရင္ သူ ရပ္တည္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ‘ဥပါဒါ႐ုပ္’ လို႔ ေခၚရတယ္။
အနံ႔႐ုပ္ (ဂႏၶ)
ကဲ ေနာက္တစ္ခု၊ အဲဒီ အစုေလးေပၚမွာ နမ္း႐ွဴလို႔ရတာ ဘာတံုးဆိုရင္ အနံ႔တဲ့၊ ဘယ္အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဆိုင္ရာ အနံ႔ေလးေတြ ရွိၾကတယ္၊ ပန္းမွာလည္း ပန္းရဲ႕အနံ႔ေလး ရွိတယ္၊ အဲဒီ အနံ႔ေလးကေရာ ဓာတ္ႀကီးေလးပါး ဟုတ္ရဲ႕လား၊ မဟုတ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔တုန္းဆိုရင္ ႏွာေခါင္းနဲ႔ နမ္း႐ွဴလို႔ရတဲ့အရာ သက္သက္သာ ျဖစ္တယ္၊ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးက ႏွာေခါင္းနဲ႔ နမ္း႐ွဴလို႔ မရဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ အနံ႔ဆိုတာ ႐ုပ္တစ္မ်ိဳး၊ ဒါကလည္း မဟာဘုတ္ေလးပါးကို မွီၿပီးျဖစ္တဲ့ ဥပါဒါ႐ုပ္ပါပဲ။
ရသ႐ုပ္(ရသ)
ေနာက္တစ္ခုၾကည့္ဦးမယ္၊ ဘာေတြ႔ေသးတုန္းဆိုရင္ ‘ရသ’ အရသာ၊ လွ်ာနဲ႔ လ်က္ၾကည့္လို႔ရွိရင္ အရသာတစ္မ်ိဳး ေတြ႔လိမ့္မယ္၊ အဲဒီ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးေပၚမွာ တည္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔ ခံယူလို႔ရတဲ့ ဇိ၀ွာ၀ိညာဏ္လို႔ ေခၚတဲ့ လွ်ာအသိစိတ္နဲ႔သာ သိႏိုင္တဲ့အရာမ်ိဳး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူကလည္း ႐ုပ္တစ္ခုပဲ။
ၾသဇာ႐ုပ္ (ၾသဇ)
အရာခပ္သိမ္းမွာ အက်ိဳးတစ္ခုကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ သတိၱေလးေတြ ရွိတယ္၊ ထင္ရွားတာနဲ႔ မထင္ရွားတာ ဒါပဲ ကြာတယ္ေနာ္၊ ဗဟိဒၶ၀တၳဳမွာ စြမ္းရည္သတိၱေလးေတြ ရိွၾကတယ္၊ အဲဒီ စြမ္းရည္သတိၱေလးေတြကို ‘ၾသဇ’ လို႔ ေခၚတယ္၊ Nutirtive Essence အႏွစ္သာရ၊ ၾကည့္ေလ၊ လူေတြ အဲဒါ စားၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ေနၾကတာပဲ၊ ကန္စြန္းရြက္ စားၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ရတယ္၊
ဆန္စားၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ရတယ္၊ ဂ်ံဳ စားၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ရတယ္၊ အဲဒီ ဂ်ံဳထဲမွာပါတဲ့ ၾသဇဓာတ္၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာပါတဲ့ ၾသဇဓာတ္ Vitamin လို႔ေခၚေခၚ ဘာေခၚေခၚ ပါဠိလိုက “ၾသဇ”၊ အဲဒီ ၾသဇဆိုတာလည္း ေနရာတကာရွိတယ္၊ ႐ုပ္တိုင္းမွာ ရွိတယ္၊ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို မွီတည္ၿပီးေတာ့ေနရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူကလည္း ဥပါဒါ႐ုပ္ပဲ။
ၾသဇဆိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ခုကို ျဖစ္ပြားေစႏိုင္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ အရြက္ကို သြားမစားနဲ႔၊ ၀မ္းသြားတယ္၊ သူ႕ရဲ႕ စြမ္းရည္သတိၱပဲ၊ သူက effect ျဖစ္တယ္၊ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ‘စူလာနဖာ’ ေသာက္ရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္၊ စူလာနဖာ ေသာက္ၿပီးေတာ့ လူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ၾကတာေတြရွိတယ္ မဟုတ္လား၊ အခုတစ္ခါ ‘ဗိစပ္’ ဆိုတာ လာျပန္တယ္၊ ဒီအရြက္ေတြမွာ သဘာ၀ သတိၱကေလးေတြ ရွိတယ္ဆိုတ ေသခ်ာတယ္ေလ။
အဆိပ္မွာလည္း အဆိပ္ရဲ႕သတိၱရွိတယ္၊ အဲဒီ သတိၱက အက်ိဳးတစ္ခုခု ထုတ္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဒါကို ၾသဇလို႔ ေျပတာ၊ အက်ိဳးတစ္ခုကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဒီၾသဇက လူကို အက်ိဳးျပဳတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ အျပစ္အနာအဆာ ေရာဂါျဖစ္ေစ တက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဘယ္ဟာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾသဇဆိုတဲ့ ဓာတ္ဟာ လူကို အက်ိဳးျပဳတာလည္း ရွိသလို အက်ိဳးမျပဳတာလည္း ရွိတာေပါ့၊ effect အက်ိဳးတစ္ခုခုကို ထုတ္လုပ္တာ မွန္သမွ်က ၾသဇ၊ သူ ျဖစ္ေပၚလာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာဆိုရင္ သူက အက်ိဳး တစ္ခုခုျဖစ္ေစတယ္တဲ့၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၾသဇလို႔ ေခၚတာတဲ့။
*ဆက္ရန္* ---{အ႒ကလာပ္႐ုပ္ ၈-ပါး} အား ဆက္လက္ေရးသား ပူေဇာ္ပါမည္။
*ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္* အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D)
အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ) (စာ ၉၀ - ၉၂) မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment