ေသာတပန္ = ေသာတပႏၷ
ေသာတ = ေရအယဥ္ ။ အာပႏၷ = ေရာက္သည္ ။ ေသာတပႏၷ (ဝါ) ေသာတပန္ ပုဂၢဳိလ္ ဆုိသည္မွာ - ဥပမာျပဳရေသာ္ အရပ္ရပ္မွ စီးဆင္းလာေသာ ေရအယဥ္တုိ႔သည္
သမုဒၵရာသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ေနာက္သုိ႔ ျပန္မဆုတ္ဘဲ သမုဒၵရာသုိ႔သာ ေျပးဝင္ဘိသကဲ့သုိ႔ ေသာတပန္ျဖစ္ေသာ
ပုဂၢဳိလ္သည္ ငရဲ ၊ တိရိ စၦာန္ ၊ ၿပိတၲာ ၊ အသူရကာယ္ ၊ အပါယ္ေလးဘုံသုိ႔ ျပန္မဆင္းေတာ့ဘဲ နိဗၺာန္သုိ႔သာ ေျပးဝင္မည့္
ပုဂၢဳိလ္ဟု ဆုိလုိသည္ ။ (ဝါ) အပါယ္ေလးပါး တံခါး ပိတ္ေနေသာ ပုဂၢဳိလ္ လည္း မည္ဧ။္ ။
သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ဧ။္ သေဘာ အဓိပၸာယ္ကုိ ( သင္ ၊ ေမး ၊ နာၾကား ၊ ေဆာင္ထား ၊ ဆင္ျခင္မႈ တုိ႔ျဖစ္ေသာ )သုတမယဥာဏ္ ၊ စိႏၲာမယဥာဏ္ တုိ႔ျဖင့္ သိေသာ အသိ မဟုတ္ဘဲ အားထုတ္ပြားမ်ားထား၍ ထုိးထြင္းသိျမင္ေသာပဋိေဝဓဥာဏ္ ျဖင့္ အမွန္တကယ္ သိျမင္ႏုိင္ေသာသူကုိ ေသာတပန္ ပုဂၢဳိလ္ ဟူ၍ ေခၚဆုိရဧ။္ ။
ေသာတပန္ အစစ္သာလွ်င္ အပါယ္ေလးပါး တံခါး ပိတ္သည္ မဟုတ္ေသး ၊ တရားအားထုတ္ ပြားမ်ားေနစဥ္
စူဠ ေသာတပန္ အရည္အခ်င္းနွင့္ ျပည့္စုံေနသူလည္း ေသလြန္စုေတ သြားပါက အပါယ္ေလးပါး တံခါး ပိတ္ႏုိင္သည္သာတည္း။
( ဝိသုဒၶိ မဂ္ ) ။ ( စူဠ ေသာတပန္ = ေသာတပန္ငယ္ ၊ ေသာတပန္ေလာင္း )
စူဠ ေသာတပန္ အရည္အခ်င္း ျပည့္စုံမႈ ဆုိသည္မွာ ၊ ရုပ္ဧ။္ သေဘာတရား ၊ ရုပ္ျဖစ္ေၾကာင္း တရား ၊ နာမ္ဧ။္ သေဘာတရား ၊
နာမ္ျဖစ္ေၾကာင္း တရား ၊ ရုပ္နာမ္ အက်ဳိးတရားကုိ ျဖစ္ေပၚေစေသာ အေၾကာင္းတရား ( ပဋိစၥ သမုပၸာဒ္ ) ကုိ အနတၲ ဓမၼ သဘာဝသုိ႔
ဆုိက္ေအာင္ ဥာဏ္မ်က္စိျဖင့္ ဆင္ျခင္ ပြားမ်ား ေနေသာအခ်ိန္သည္ ထုိပုဂၢဳိလ္ အတြက္ ' စူဠ ေသာတပန္ ' ျဖစ္၍ေနသည္ မည္ဧ။္ ။
ရုပ္နာမ္ သေဘာတရား ဆုိသည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ ေျပာင္းလဲ ေဖာက္ျပန္ ေနျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္း အမွန္ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ( ဒုကၡ သစၥာ) ကုိ
သိမႈပင္ ျဖစ္သည္ ။ ရုပ္နာမ္ ျဖစ္ေၾကာင္းတရား ဆုိသည္မွာ စြဲလန္းတပ္မက္မႈ ( သမုဒယ သစၥာ = တဏွာ ) ေၾကာင့္ ရုပ္နာမ္တုိ႔ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းကုိ
သိမႈပင္ ျဖစ္သည္ ။ ထုိအသိဥာဏ္ ျဖစ္ေပၚေနစဥ္ အခ်ိန္တြင္ ထုိပုဂၢဳိလ္သည္ စူဠ ေသာတပန္ ျဖစ္၍ေနေလသည္ ။ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာအခ်ိန္၌
ကြယ္လြန္ စုေတသြားပါက အပါယ္ေလးပါးမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ ရရွိႏုိင္ၿပီး ေကာင္းျမတ္ေသာ ေနာက္ဘဝကုိ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ေသာတပန္
အစစ္ ျဖစ္ခါ အရိယာဘဝ ရရွိပုိင္ဆုိင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ေပသည္ ။ ( ကခၤာ ဝိတရဏ ဝိသုဒၶိ နိေဒၵသ ) ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိသည္ ယခုအခါ ေသာတပန္ မျဖစ္ေသးသည့္တုိင္ေအာင္ စုေတခါနီးတြင္ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ ပြားမ်ား အားထုတ္ေနျခင္းျဖင့္
အပါယ္ေဘးမွ ကင္းေဝးၿပီး ေနာက္ဘဝ၌ ေသာတပန္ အစစ္ ျဖစ္ႏုိင္ရန္ ယခုကပင္လွ်င္ ၾကဳိတင္ၾကဳိးစား၍ ဝိပႆနာ ဘာဝနာကုိ
အားထုတ္ပြားမ်ားႏုိင္ရန္ အစီအစဥ္ ျပဳလုပ္ၿပီး အခ်ိန္ယူေဆာင္႐ြက္သင့္လွေပသ
ဝိပႆနာ လုပ္ငန္းမွာ မလုိက္စားဘူး ေသး၍သာ ခက္သည္ ၊ အရသာမရွိ ၊ ပ်င္းရိဖုိ႔ ေကာင္းဧ။္ ၊ ဟူ၍ ထင္မွားေနျခင္း ျဖစ္သည္ ။
အနတၲ ဓမၼ သဘာဝကုိ ႏုိင္နင္းေအာင္ အသင္အျပ ေကာင္းေသာ ဆရာျမတ္တုိ႔နွင့္ ေတြ႕ရွိပါက ထူးလွသည့္ ဓမၼအရသာကုိ လြယ္ကူစြာ
ကုိယ္တုိင္ခံစားႏုိင္ၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ၊ ခ်မ္းေျမ႕သာယာဖြယ္ ဘဝကုိ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေပမည္ ။
ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့သည္မွာ --
လယ္ လုပ္ မ ခက္ ၊ လယ္ တည္ ခက္ ဧ။္ ။
အ က်င့္ မ ခက္ ၊ အ သိ ခက္ ဧ။္ ။ ဟူ၍ျဖစ္သည္ ။
ဝိပႆနာ ဘာဝနာဧ။္ အားထုတ္ပုံ အားထုတ္နည္းကုိ သိၿပီဆုိလွ်င္ က်င့္ႀကံ ပြားမ်ားရန္ မခက္ေတာ့ၿပီ ။ နည္းသိရန္အတြက္ကုိမူ
အနတၲ ဓမၼ သဘာဝကုိ သေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္ ရွင္းလင္းသင္ျပေပးႏုိင္ေသာ ဆရာစစ္ ဆရာမွန္ ေတြ႕ရန္ အလြန္အေရးႀကီးေပသည္ ။
ဆရာေကာင္း ဆရာျမတ္ ဟုတ္သည္၊ မဟုတ္သည္ကုိ ခြဲျခားသိႏုိင္ရန္အတြက္ မိမိ၌ ဝိပႆနာနွင့္ဆုိင္ရာ ဗဟုသုတ ဦးစြာ ရွိထားရမည္ ။
သုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ကုိ သီးသန္႔ ရယူၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ၊ လူပညာရွိႀကီးမ်ား ေရးသားထားေသာ စာေပတုိ႔ကုိ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈရမည္ ျဖစ္ေပသည္ ။
ပထဗ်ာ ဧကရေဇၨန ၊ သဂၢႆ ဂမေနန ဝါ ။
သဗၺေလာကာ ဓိပေစၥန ၊ ေသာတပတၲိ ဖလံ ဝရံ ။ ( ဓမၼ ပဒ ပါဠိေတာ္ )
အနက္ ။ ။ ေျမအျပင္၌ ဧကရာဇ္မင္း ျဖစ္ရသည္ထက္လည္းေကာင္း ၊
နတ္ျပည္သုိ႔ လားေရာက္ စံေပ်ာ္ရသည္ထက္လည္းေကာင္း
ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကကုိ အစုိးရသည္ထက္ လည္းေကာင္း ၊
ေသာတပတၲိဖုိလ္သည္ ျမတ္ဧ။္ ။ ။
No comments:
Post a Comment