ႂကြသြားေတာ္မူပံု
ပါေမာကၡဆရာႀကီးသည္ ေ၀ဒမႏၲန္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေနေသာ ဗုဒၶလကၡဏာေတာ္ကုိ ၾကားရလွ်င္ပင္ အလြန္ေက်နပ္ဟန္ ရွိ၏၊ ဥတၱရလုလင္ကလည္း သူ႕ကုိယ္တုိင္ စံုစမ္းေတြ႕ရွိသမွ်ကုိ ေျပာ၍အၿပီးတြင္ ရပ္တန္႔မေန ေသးဘဲ သြားပံု လာပံု စသည္တုိ႔ကုိ ဆက္လက္ ေျပာျပသည္မွာ…
အရွင္ေဂါတမသည္ သြားဖုိ႔ရန္ ေျခလွမ္းေသာအခါ လက္ယာဘက္ ေျခကုိသာ ပထမ လွမ္းေလ့ရွိ၍ လွမ္းၿပီးေသာ ေျခကုိ မေ၀းလြန္း မနီးလြန္း ခ်ေလ့ရွိပါသည္၊ မျမန္လြန္း မေႏွးလြန္း ႂကြသြား၍ သြားေသာအခါ ဒူးဆစ္ခ်င္း ေျခမ်က္စိခ်င္းလည္း မထိမခုိက္ပါ၊ (ေရထဲ၌ သြားေနသူသည္ ေပါင္ကုိ ေျမႇာက္၍ ေျမႇာက္၍ သြားရ သကဲ့သုိ႔) ေပါင္ကုိ ေျမႇာက္၍လည္း သြားေလ့မရွိပါ၊ ေပါင္ကုိ ေနာက္သုိ႔လည္း မဆုတ္နစ္ေစပါ၊ ေပါင္ကုိ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးလည္း မျဖစ္ေစ, ဟုိဘက္ သည္ဘက္သုိ႔ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားလည္း မျဖစ္ေစပါ။
ခရီးသြားေသာအခါတုိင္း ေအာက္ပုိင္းကသာ လႈပ္၍ အထက္ ပုိင္းမွာ ေလွေပၚ၌ တင္ထားအပ္ေသာ ဆင္းတု႐ုပ္ကဲ့သုိ႔ မလႈပ္ မယွက္ ၿငိမ္သက္ေနပါသည္၊ လက္ေမာင္းကို လႈပ္၍ ယမ္း၍ သြားေလ့ မရွိပါ၊ ေနာက္သုိ႔ ၾကည့္ခြင့္ ၾကံဳလာလွ်င္ လည္ပင္း ေနာက္ျပန္ မၾကည့္ဘဲ တစ္ကုိ္ယ္လံုး ျပန္လွည့္၍သာ ၾကည့္႐ႈေလ့ ရွိပါသည္၊ နကၡတ္ဆရာႀကီးမ်ားလုိ အေပၚကုိ ၾကည့္၍ ေမာ္၍လည္းေကာင္း, ေပ်ာက္ေသာ ပုိက္ဆံကုိ ရွာသူကဲ့သုိ႔ ေအာက္သုိ႔ ငံု႔၍လည္းေကာင္း သြားေလ့မရွိဘဲ ေလးေတာင္ထြာေလာက္ အရပ္ကုိ ၾကည့္လ်က္ သြားပါသည္။ [ေလးေတာင္ထြာထက္ လြန္ေသာအရပ္ ကုိကား ဉာဏ္ျဖင့္သာ သိေတာ္မူပါသည္။]
လူတုိ႕အိမ္၀ယ္ ေနထုိင္ပံု
လူမ်ား၏ အိမ္တြင္းသုိ႔ ၀င္ေသာအခါ၀ယ္ ကုိယ္ကုိ ျမႇင့္၍လည္း မ၀င္, ကုန္း၍လည္း မ၀င္ပါ၊ ထုိင္ေသာအခါလည္း ေနရာထုိင္ႏွင့္ မနီးမေ၀း (အဆင္သင့္ ထုိင္၍ ျဖစ္ေလာက္မွ) ကုိယ္ကုိ လွည့္၍ ထုိင္ေလ့ရွိပါသည္၊ ေနရာထုိင္ကုိ လက္ေထာက္၍လည္းေကာင္း, ေနရာထုိင္ေပၚ၌ ကုိယ္ကုိ ပစ္ခ်၍လည္းေကာင္း မထုိင္ဘဲ ညင္ညင္ သာသာ ထုိင္ေလ့ရွိပါသည္၊
ထုိအိမ္၏ အတြင္း၌ လက္လႈပ္ေျခလႈပ္ မႈကုိလည္း မျပဳပါ၊ ဒူးဆစ္တစ္ခုေပၚ ဒူးဆစ္တစ္ခု တင္၍လည္း ေကာင္း, ဖမ်က္တစ္ခုေပၚ ဖမ်က္တစ္ခု တင္၍လည္းေကာင္း မထုိင္ပါ၊ လက္ျဖင့္ ေမးကုိ ေထာက္၍လည္း မထုိင္ပါ၊ “တရားစကား တုိ႔ကုိ အခ်က္က်ေအာင္ ေျပာမွ ေျပာႏုိင္ပါ့မလား”ဟု ေတြးကာ ေၾကာက္ရြံ႕ေနေသာ အမူအရာ, ဆုတ္နစ္ေသာ အမူအရာ, တုန္လႈပ္ေသာ အမူအရာမ်ားလည္း မရွိပါ၊ ယာဂုဆြမ္းစသည္တုိ႔ကုိ တပ္မက္ ေသာ အမူအရာမ်ား မရွိပါ၊ လူထဲသူထဲ၌ မလႊဲသာ၍ ေနရပါေသာ္လည္း ဆိတ္ၿငိမ္ျခင္း၌ အျမဲ စိတ္ၫြတ္ေနဟန္ တူပါသည္။Credit to
No comments:
Post a Comment