ယခုျပခဲ့ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ ဒါန၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ကုန္ေလာက္ျပီဟု မမွတ္သင့္။ ဒါန၏ ေက်းဇူးသက္သက္ စာတစ္အုပ္ ေရးထုတ္ေစကာမူ ကုန္လိမ့္မည္ဟူ၍ မဆုိႏုိင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါနကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မပစ္ပယ္သင့္ၾက။ တခ်ိဳ႕လူတုိ႔၀ါဒျဖင့္ ဒါနကို ပစ္ပယ္လုိက္ျပီဆုိပါေတာ့။
ထုိကဲ့သို႔ ပစ္ပယ္လုိက္လွ်င္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေပးကမ္းခ်ီးေျမွာက္ျခင္း မရွိေတာ့ရကား အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာမေရာက္ဘဲ ေသြ႕ေျခာက္ေျခာက္ ျဖစ္ၾကရေတာ့မည္။
ဆင္းရဲသူ ဆင္းရဲသားေတြကို မေပးမစြန္႕လွ်င္ ထုိသူေတြကို ဘယ္လုိ စိတ္ေစတနာေတြကိုထား၍ ႐ႈစားရမည္နည္း။ “ဒီေကာင္ေတြ ငတ္လုိ႔ ေသေသ”ဟု သေဘာထားရေတာ့မည္ ထုိသုိ႔ ျဖစ္လွ်င္ ဒါနကို ပယ္လုိက္ရုံျဖင့္ ထုိသူ၏ စိတ္ထားသည္ ၾကမ္းတမ္းသြားေခ်ေပါ့။ စိတ္ၾကမ္းလွ်င္ ရုပ္လည္း ၾကမ္းေတာ့မည္သာ။
ဆက္ဦးမည္....
ငါတုိ႔ ဘုရားရွင္ ထီးနန္းကို စြန္႕ခြာေတာ္မူခဲ့သည္မွစ၍ ဒါနရွင္တုိ႔ အကူအညီျဖင့္သာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူလာခဲ့ရေပသည္။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္၌လည္း အနာထပိဏ္ ၀ိသာခါ ဗိမၺိသာရမင္း စေသာ ဒါနရွင္ၾကီးမ်ား၏ အကူအညီ ရ၍သာလွ်င္ သာသနာေတာ္ၾကီးကို တည္ေထာင္ေတာ္မူႏုိင္ေပသည္။ ထုိေခတ္မွစ၍ ဒါနကို ပယ္သူမ်ား ထြန္းကားေနခဲ့လွ်င္ ဘုရားရွင္လည္း မပြင့္ႏုိင္ရာ။ သာသနာေတာ္မွာမူ သာ၍ပင္ ေ၀းခဲ့ရာ၏။ ငါတုိ႔ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ကို ထားလုိက္ပါဦးေတာ့။
ကမၻာ့ ကမၻာ သံသရာ၀ယ္ ဒါနဟုေခၚေသာ အက်င့္ေကာင္း တစ္မ်ိဳးသာ မရွိပါမူ ဂဂၤါ၀ါဠဳသဲစုမကေသာ ဘုရားရွင္မ်ား ဧကန္ပြင့္ေတာ္မူခြင့္ ရၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ “ဖြဟဲ့ - လြဲေစဖယ္ေစ” ယခုခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္ေနာက္အခါ ကမၻာအသစ္အသစ္တုိ႔၌ ဒါနကို ပစ္ပယ္လုိသူမ်ား မျဖစ္ေပၚရစ္ပါေစသား။
ဒါနအစြမ္း၊ လက္ရုံးတန္းဖုိ႔၊ ဆံုးခန္းေရာက္ဖြယ္၊ ဤက်မ္းငယ္က၊ အဘယ္ထုတ္ေခ်ာက္၊ ေရးသားေလာက္လိမ့္၊ ႏူိင္းေထာက္ၾကံျခယ္၊ ဉာဏ္မမယ္တုိ႔၊ စိတ္၀ယ္၀ိုး၀ါး၊ မထင္မွားႏွင့္၊ ဘုရားဆူဆူ၊ ဒါနကူမွ၊ သံုးလူသင္းက်စ္၊ ဧကန္ျဖစ္၍၊ အသစ္တရား၊ ေဟာေဖာ္ထားလ်က္၊ အမ်ားေ၀ေန၊ ကြ်တ္လြတ္ေစ၏။ ေထြေထြျမားေျမာင္၊ ဒါနေဆာင္ေသာ္၊ ေျပာင္တလက္လက္၊ အေရာင္ထြက္သို႔၊ ေခါင္ထက္ေခါင္နင္း၊ ျဖစ္ၾကျခင္းႏွင့္၊ ယင္းသည့္ဒါန၊ မပါၾကသည့္၊ ဒုကၡသည္စု၊ ေတြ႕တုိင္းရူ၍၊ လူမူအားကိုး၊ ဒါနမ်ိဳးကို၊ ပ်ိဳးေလးဆန္းဆန္း၊ ေန႔စဥ္လန္းေအာင္၊ ကြ်တ္တမ္း၀င္လုိဘိမူကား။
No comments:
Post a Comment