ဇရာမီး
သတၱ၀ါတုိင္းမွာ ဇာတိမီးစၿပီး ေလာင္ၿမိဳက္လုိက္ၿပီဆုိမွျဖင့္ ဇရာမီးရဲ႕တာ၀န္အရ မရပ္မနား မအားမလပ္ ဒလစပ္ ေလာင္ၿမဲေလာင္လ်က္ ရွိေနပါေတာ့တယ္ ၊ သတၱ၀ါေတြက သာ အေမ့ႀကီးေမ့ၿပီး စားလုိက္ ေသာက္လုိက္ ေပ်ာ္လုိက္ ပါးလုိက္ တေခါေခါနဲ႔ အိပ္ေမာ က်ၿပီး ေနခ်င္ေနၾကမယ္ ၊ ဇရာမီးကေတာ့ျဖင့္ ေမ့တယ္ရယ္လုိ႔ လုံး၀မရွိ ၊ မရဏအထိ ေတာက္ ေလ်ာက္ေလာင္ဖုိ႔ သူ႔တာ၀န္ ေက်ျပြန္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္းပါ ၊ ကလလေရၾကည္ ပဋိသေႏၶ စတည္ၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ဒီရုပ္တရားကုိ အုိသထက္အုိ ရင့္သထက္ရင့္ေအာင္ ေလာင္ကြ်မ္းလုိက္တဲ့ ဇရာရဲ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ရုပ္တရားႀကီး အုိမင္းရင့္ေရာ္ၿပီးလာရတယ္ ၊ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တစ္လထက္တစ္လ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ မသိမသာနဲ႔တမ်ဳိး သိသိ သာသာနဲ႔တဖုံ အုိအုိလာၾကတယ္ ၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် မွန္မၾကည့္တဲ့ရက္ရယ္လုိ႔ မရွိၾက ေပမယ့္ ဒီအုိရုပ္အုိပုံေတြ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲ လာေနပုံကုိ သတိမရႏုိင္ၾကဘဲ ငါဟာ ၀ၿပီးေတာ့ပဲ လွၿပီးေတာ့ပဲ လာေနေရာ့မလားလုိ႔ေတာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အထင္ႀကီး တဲ့စိတ္ေတာင္ ျဖစ္ လိုက္ေသး ၊ ဇရာမီး ေလာင္မွန္းမသိၾကလုိ႔ ေပ်ာ္ႏုိင္ၾကေတာ့တာေပါ့ ၊ ျမင္ရက္နဲ႔ မသိၾက တာပါပဲ ၊ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လက္နဲ႔စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္တုိင္း ပူပူေႏြးေႏြး ထိေတြ႔ခံစား ေနရတယ္ဆုိတာ တျခားဟုတ္ပါရုိးလား ၊ အဲဒါ--ဇရာမီး --ဇရာမီးတဲ့ ဗ်ဳိ႕ ၊ ခႏၶာကုိယ္ အုိမင္းေအာင္ ေနစဥ္နဲ႔အမွ် တန္ဘုိးေတြက် အုိပယ္ဘ၀ေရာက္ မရဏ နားကပ္သြားေအာင္ ဇြတ္အတင္း ေမာင္းႏွင္ ပုိ႔ေဆာင္ ႏွိပ္စက္ေနတာ ဒီဇရာမီးပဲ ၊ သူ႔ကုိမသိလုိ႔မမုန္းင္ၾကတာကုိ ဘုရားရွင္က ကရုဏာသက္မိရွာလြန္းလုိ႔ ေဖာ္ေပးရ ေဟာေပးရတာေတာင္ မသိမျမင္ႏုိင္တဲ့သူေတြကလဲ ရွိေသး ၊ မသိမႈဆုိတဲ့ အ၀ိဇၨာ အမွန္တရားကုိ ဖုံးလႊမ္း ထားမႈနဲ႔ ဒဏ္ခ်က္က မေသးပါပဲလား။
မထင္ရွားတဲ့ ဇရာမီးခ်က္
ရုပ္တရားေတြရဲ႕ အုိမႈ ဇရာမီးေလာင္ကြ်မ္းမႈက သိလြယ္ျမင္လြယ္ပါေသးတယ္ ၊ နာမ္တရားရဲ႕အိုမႈကုိေတာ့ သိပ္ၿပီးမထင္ရွားလွပါ ၊ နာမ္တရားဆုိတာ ရုပ္တရားကုိခ်ည္းမွီၿပီး ေနရပါတယ္ ၊ အရူပျဗဟၼာေတြက လြဲလုိ႔ေပါ့ ၊ ရုပ္တရားႀကီး အုိမင္းရင့္ေရာ္လာတာနဲ႔အမွ် သူ႔ကုိမွီၿပီးေနရတဲ့ နာမ္တရားေတြကလဲ လုိက္ၿပီး အားနည္းေနရေတာ့တာပဲ ၊ ဒါကုိ နာမ္တရား ေတြနဲ႔ အုိမင္းျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲဆုိရင္ မမွားပါဘူး ၊ ငယ္ငယ္တုံးက အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔အမွတ္သညာေတြကာင္းမြန္္သြက္လက္ထိန္လက္ ေတာက္ေျပာင္ၾကည္လင္ ျဖတ္လတ္မႈ ရွိသေလာက္ ဇရာမီးေၾကာင့္ အသိဥာဏ္နဲ႔ မွတ္ဥာဏ္ေတြက ယုိယြင္းလာရပါေတာ့တယ္ ၊ အသစ္ေတြကုိလဲ မက်က္မွတ္ႏုိင္ေတာ့သလုိ အေဟာင္းေတြကုိလဲ မမွတ္မိ ေမ့ပစ္ေနၾက တာက မ်ားပါတယ္။
ရုပ္တရား နာမ္တရားေတြ စတင္ျဖစ္ေပၚလာျခင္းဟာ ဇာတိလို႔ေခၚၿပီး ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ ျခင္း မရဏသုိ႔ မေရာက္မီ ၾကားကာလ ခဏေလးေလာက္မွာ ဇရာလုိ႔ ေခၚႏုိင္ပါေသးတယ္ ၊ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ရုပ္နာမ္တုိင္းဟာ ျဖစ္ အုိ နာ ေသ သံသရာ မျပတ္မစဲ လည္ပတ္ၿပီး ေနပါေတာ့တယ္၊ ဒီျဖစ္ အုိ နာ ေသ သံသရာမီးပုံႀကီးဟာ ရဟႏၱာတုိ႔ရဲ႕ စုတိစိတ္တုိင္ေအာင္ မျပတ္တမ္း ေလာင္ကြ်မ္းၿပီးေနေပမွာပဲ ၊ အဲဒီကေနာက္မွ ေလာင္စာသိမ္း မီးၿငိမ္းမွာ။
ရုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕သဘာ၀ ခဏတုိင္းမွာ ဇာတိ ဇရာ မရဏဆုိတာ ရွိၿမဲပါ ၊ ဇာတိအၿပီး မရဏမေရာက္ခင္ ဇရာဆုိတာ ရွိေနတာပဲ ၊ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ရုပ္နာမ္သဘာ၀အရ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္ရတာခ်ည္းပဲ ၊ မပ်က္ခင္ေလးမွာ ခဏမွ်တည္ျခင္းသေဘာဆုိတာ ရွိေနပါတယ္ ၊ ျဖစ္ တည္ ပ်က္ေပါ့ေလ ၊ ခဏမွ်တည္ၿပီး မရဏမီးလက္တြင္း အပ္ႏွင္းၾကရတာျဖစ္ေတာ့ အဲဒီခဏမွ်တည္ေနျခင္း ျဖစ္ျခင္းဇာတိအၿပီး ဇရာခဏကုိ ဇရာမီးလုိ႔ပဲ ေခၚရပါေတာ့တယ္ ၊ ဇာတိမီးမရွိရင္ ဇရာမီးမရွိႏုိင္ ၊ ဇရာမီးမွ မရွိရင္ မရဏမီးလဲ မရွိႏုိင္ပါ ၊ ပထမဇာတိမီးရွိလို႔ ဒုတိယဇရာမီးထေလာင္ ၊ ဒုတိယဇရာမီးရွိလုိ႔သာ မရဏမီး ရွိၾကတာပါ ၊ ဒီလို ဇာတိ ဇရာ မရဏမီး ခဏမျပတ္ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတာကုိ ၀ိပႆနာေယာဂီမ်ားမွာသာ သိျမင္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္ ၊ တကယ့္ သာသနာေတာ္တြင္း တရားပါ ၊ တကယ္ ရွိတဲ့တရားကုိ အမွန္သိျမင္ႏုိင္ဖုိ႔ ၀ိပႆနာတရားကုိ အားထုတ္ၾကပါစုိ႔..။Credit to
No comments:
Post a Comment