ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္း (၆)ပါး
(၁) ေသရည္အရက္ ဘိန္းကေစာ္ ေသာက္စားမႈကို အထပ္ထပ္ ျပဳလုပ္ျခင္း။
(၂) အခ်ိန္မရွိမွ လမ္းထြက္မႈကုိ ျပဳျခင္း။
(၃) ပြဲသဘင္၌ လွည့္လည္ျခင္း။
(၄) အေလာင္းအစား အကစားမႈကို အဖန္ဖန္ျပဳျခင္း။
(၅) မေကာင္းေသာ မိတ္ေဆြႏွင့္ အခါခါ ေပါင္းျခင္း။
(၆) ပ်င္းရိမႈကုိ အဖန္ဖန္ ျပဳျခင္း။
ဤ(၆)ပါးသည္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ေဆာင္။ ။ အရက္ေသရည္၊ ဘိန္းစသည္ကို၊ အလီလီရက္၊ ေသာက္စားဖက္၏။ လမ္းထြက္လည္ေသာ္၊ ခ်ိန္မေတာ္တည့္၊ ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပင္၊ ပြဲသဘင္ဝယ္၊ အစဥ္ေလာင္းစား၊ အကစားႏွင့္၊ တရားပ်က္ေခ်ာ္၊ မသူေတာ္ကို၊ မိတ္ေဖာ္အေပါင္း၊ ခ်စ္ေဆြေကာင္းတဲ့၊ အေၾကာင္းေပၚျငား၊ အပ်င္းမ်ားသည္…. ေျခာက္ပါး ဥစၥာပ်က္ေၾကာင္းတည္း။
ေသရည္ေသာက္ျခင္းအျပစ္ (၆)ပါး
(၁) ေသာက္သူကုိယ္တုိင္ေတြ႕ျမင္ေ
(ထန္းရည္ အရက္ဖုိး၊ ဘိန္း ကေစာ္ဖုိး၊ ေန႔တုိင္း ကုန္က်ရျခင္းေၾကာင့္ တစ္လတစ္လ၌ ဝင္ေငြတစ္ရာရွိသူသည္ ထုိသူရာ(အရက္)အတြက္ တစ္ေန႔ တစ္က်ပ္က်အားျဖင့္ သုံးဆယ္မွ် ကုန္သြားေလၿပီ။)
(၂) ခုိက္ရန္ျဖစ္တတ္ျခင္း။
(ေသရည္အရက္ေသာက္မိေသာအခါ ေသာက္ေဖာ္ေသာက္ဖက္ျခင္းေသာ္
(၃) အနာေရာဂါတုိ႔၏ အေၾကာင္းျဖစ္ျခင္း။
(ေသရည္ကုိ စြဲ၍ အလြန္ေသာက္သူသည္ မေသာက္သူထက္ ေရာဂါမ်ား၏။ ပါဏာဝုဓေဆးက်မ္း၌ ေသရည္အရက္ေသာက္ျခင္းသည္ သြက္ခ်ာပါဒ(ကုိယ္တစ္ပုိင္းေ
(၄) အေက်ာ္ေစာမဲ့ျခင္း။
(နာမည္ပ်က္ျခင္း၊ ဂုဏ္ပ်က္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္၏၊ ေသရည္အရက္ ေသာက္ၿပီးေသာအခါ မိဘ ကုိေသာ္မွလည္း ဆဲဆုိ႐ုိက္ႏွက္တတ္၏။ မေျပာသင့္တာကို ေျပာမိ၊ မလုပ္သင့္တာကုိ လုပ္မိ၏၊ (ၿမိဳ႕ကလပ္မ်ား၌ကား မယားခ်င္းလဲ၍ တြဲကသည့္တိုင္ေအာင္၊ မယားခ်င္းမွားသည့္တိုင္ေအာင
(၅) အဂၤါဇာတ္ကုိေသာ္မွ လွန္ျပရဲျခင္း။
(ေသရည္အရက္မူးေသာအခါ အရွက္မရွိေတာ့ရကား စကားအေျပာ မတဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ သက္သက္႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေစ မိမိအဂၤါဇာတ္ကုိ လွန္ျပရဲၾကေလသည္။)
(၆) အသိဉာဏ္အားနည္းေအာင္ ျပဳတတ္ျခင္း။
(ေသရည္အရက္ ေသာက္မိေသာအခါ နဂုိရွိၿပီးေသာ အသိဉာဏ္သည္ (မူးယစ္မႈေၾကာင့္) အားနည္း၏။ မေသာက္မီကေလာက္ ဉာဏ္မထက္ေတာ့။ ပါဏာဝုဓေဆးက်မ္း၌ ေရးသားထားသည္မွာ အရက္ေသာက္ သူတို႔သည္ “ အရက္ေသာက္မႈေၾကာင့္ မိမိတုိ႔၏ စိတ္ကူးဉာဏ္ကုိ ထက္သန္ေစ၏ ’’ ဟု ထင္မွတ္ၾက၏။ အရက္ေသာက္ၿပီးစ ဆယ္မိနစ္ေလာက္၌ စိတ္ကူးသြက္လက္လာဟန္ ရွိေသာ္လည္း သူ၏ ထင္ျမင္ခ်က္ႏွင့္ ႏႈတ္ထြက္စကားတို႔မွာ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ေနကုန္၏။ ဤသုိ႔ ေရးသားထားေလသည္။)
ေဆာင္။ ။ ဥစၥာေလ်ာ့ပါး၊ ခုိက္ရန္မ်ား၍၊ နာဖ်ားထူေျပာ၊ ဂုဏ္ေက်ာ္ေစာလည္း၊ သက္ေလွ်ာမဲ့လတ္၊ အဂၤါဇာတ္ကို၊ ျပတတ္ေလဘိ၊ နဂိုရွိသည့္၊ တတ္သည့္ပညာ၊ အားနည္းရွာသည္၊ ေျခာက္ျဖာ ေသရည္ ေသာက္ျပစ္တည္း။
ဗုဒၶဘာသာ သင္ခန္းစာ ဆ႒မတန္းမွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
Credit to
No comments:
Post a Comment