ေဒါသႏွင့္စပ္၍ အမ်ားျဖစ္ေသာ မကၡ-ပဠာသ-ေသာက-ပရိေဒ၀-ဒုကၡ-ေဒါမနႆ-ဥပါယာသ တုိ႔သေဘာကိုလည္း မွတ္သင့္ပါသည္။ ထုိတြင္ “မကၡ”ဟူသည္ သူ႔ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္တတ္၊ ေက်းဇူးကန္းတတ္ေသာ ေဒါသမ်ိဳးတည္း။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ မိဘေက်းဇူး၊ ဆရာသမားေက်းဇူး၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေက်းဇူး စသည္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတုိ႔က ျပဳထားေသာ ေက်းဇူးေတြ ရွိတတ္ေပသည္။ ထုိေက်းဇူးမ်ားကို ေက်းဇူးဟုမထင္၊ ေက်းဇူးလည္း မတင္နုိင္ဘဲ “ငါ့မွာ သူေက်းဇူးဘာရွိလို႔လဲ”ဟု ေခ်ဖ်က္တတ္၊ ေက်းဇူးကန္းတတ္ၾကေလသည္။
အခ်ိဳ႕ကား ေက်းဇူးကန္းရုံတြင္သာမက၊ သားေရေပၚအိပ္ျပီး သာေရနားစားကာ ေက်းဇူးရွင္ကိုပင္ ေက်းစြပ္တတ္ၾကေသးသည္။ ထုိသူမ်ိဳးကို “မိတၱာဒုဗိၻ=မိတ္ေဆြျပစ္မွားသူ-လူယုတ္မာ”ဟု မ်ားစြာ အျပစ္ဆုိေလသည္။ “သူတစ္ပါးေက်းဇူး” ဟူသည္မွာ ေၾကြးတင္သလို တင္ေနေသာ အရာတစ္မ်ိဳးတည္း။ ထုိေက်းဇူးကို အတံု႔ျပန္၍ မဆပ္ႏုိင္သည့္အတြက္ မဆပ္ရေသးေသာ္လည္း ေက်းဇူးရွင္မွန္းကို အသိအမွန္ျပဳကာ ေက်းဇူးတင္မိေစရမည္။ ဆပ္ႏုိင္သည့္ေန႔ ဆပ္ခြင့္ၾကံဳသည့္ ေန႔၌ကား ျမိန္ျမိန္ရွက္ရွက္ႏွင့္ ႏွစ္သက္ေက်နပ္စြာ ျပန္၍ ဆပ္ၾကရမည္။
တရားေတာ္။ ။ အၾကင္သစ္ပင္၏ အရိပ္၌ ထုိင္ေန၊ အိပ္ေနအံ့၊ ထုိသစ္ပင္၏ အခက္ကို မခ်ိဳးပါႏွင့္။ အရိပ္ေနေန-အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး မိတ္ေဆြျပစ္မွားေသာ ထုိလူမ်ိဳးသည္ လူယုတ္မာ ျဖစ္သည္။
ေက်းဇူးသိတတ္ေသာ သားအေၾကာင္း
ေက်းဇူးသိတတ္ေသာ သားအေၾကာင္း
တစ္ခုေသာ ျမိဳ႕၌ မုဆိုးမမိခင္ကို ကူလီထမ္း၍ ၾကိဳးၾကိဳးပမ္းပမ္း ျပဳစုလုပ္ေကြ်းေနေသာ လုလင္တစ္ေယာက္ရွိသည္။ ထုိသူ၏ မိခင္ျဖစ္သူကား မိခင္ပီပီ မတည္ၾကည္။ အျခားေယာက္်ားႏွင့္ တိတ္တိတ္ပုန္း ေဖာက္ျပားေန၏။ သားကိုအားနာ၍ အထင္အရွားလည္း ေန၀ံ့ဟန္မတူ။ ထိုေဖာက္ျပားပံုကို သိၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားက (ရိုးရုိးသားသားႏွင့္ ျပဳစုေနေသာ လုလင္ကိုသနား၍) လုလင္အား အေၾကာင္းစံု တုိင္ၾကားေလေသာ္ “အေမ ေပ်ာ္သလိုေနပါေစဗ်ာ၊ အေမ စိတ္ခ်မ္းသာလွ်င္ ျပီးပါေရာ၊ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္မွာ အေမ ဘာလုပ္လုပ္ ျပဳစုဖုိ႔ပါပဲ”ဟု ေျပာရွာေလသတဲ့။ (သားေကာင္း သမီးေကာင္း ရွားသေလာက္ မိဘေကာင္းလည္း ရွားသည္ပင္။)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤ၀တၳဳ၌ မိခင္၏ ယုတ္မာမူမွာ မိခင္၏ တာ၀န္သာျဖစ္သည္။ ျပဳစုဖို႔ကား သားတာ၀န္သာ ျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သို႔ ယုတ္မာေသာ မိခင္ကို ျပဳစုရာ၌ မိခင္အျဖစ္ ျပဳစုသည္ဟု သေဘာမထားရ။ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးေၾကြး မက်န္ေအာင္ ျပန္၍ ဆပ္ေနသည္ဟု သေဘာထားရမည္။ ဤသို႔လွ်င္ ခုေရာေနာင္ပါ သံသရာအေရး ေျမာ္ေတြးတတ္သူ လူေကာင္း သူေကာင္းမွန္လွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးဆပ္မိေအာင္ ၾကိဳးစားသင့္ေပသည္။ ဘုရားအေလာင္းကား တိရစၦာန္ဘ၀၌ ျဖစ္ရခိုက္မွာပင္ ေက်းဇူးဆပ္ေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ (မ်က္မျမင္ မိခင္ျဖစ္ေသာ ဆင္မၾကီးကို ျပဳစုေနေသာ ဆင္ျဖဴကေလးကို ရွင္ဘုရင္က ဖမ္းသြားရာ၌ အစာမစားဘဲ ဆႏၵျပကာ မိခင္အေၾကာင္းကို ေျပာျပသျဖင့္ ျပန္၍ လြတ္ခဲ့ရေလသည္။)
ပဠာသအေၾကာင္း
ပဠာသဟူေသာ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပိဳင္ ျပဳတတ္ေသာ ေဒါသတစ္မ်ိဳးပင္တည္း။ သီလ သမာဓိ ပညာရွိသူ၊ ဥစၥာေပါသူ၊ ရုပ္ေခ်ာသူ၊ အမ်ိဳးျမတ္သူ၊ လိမၼာသူမ်ားကို အသာမေပးႏုိင္ဘဲ “သူနဲ႔ငါနဲ႔ ဘာထူးေသးသလဲ” (မိမိထက္ အမွန္ သာေနသူ၊ သာမွန္းလည္း သိေလာက္သူႏွင့္) အင္တူအားတူဂုဏ္တူလုပ္၍ ေျပာဆုိျပိဳင္ဆုိင္ျခင္းမ်ိဳးတည္း။ မိမိမွာ ထုိကဲ့သို႔ ဂုဏ္မ်ိဳးရွိသည္ထင္၍ ႏူိင္းယွဥ္ေျပာဆုိမူမွာ ပဠာသ မဟုတ္ေခ်။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment