၁-ပါး၊ ၂-ပါး၊ ၃-ပါးစေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို သီးျခားေရြးခ်ယ္၍ လွဴေသာ အလွဴမွန္လွ်င္ အလွဴခံက တစ္ေထာင္မက မ်ားေသာ္လည္း ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရည္စူးေသာေၾကာင့္ ပုဂၢလိကဒါနခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ ထုိပုဂၢလိကဒါန၌ ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါမွတစ္ပါး အျခားေသာ ပုဂၢလိက ဒါနထက္ သံဃိကဒါနက အက်ိဳးေပးသာသည္ဟု က်မ္းဂန္၌ဆုိ၏။ သေဘာယုတၱိကို စဥ္းစားလွ်င္လည္း သံဃိကဒါနလွဴရာ၌ ရဟႏၱာအရွင္တုိ႔လည္း ထုိသံဃာအဖြဲ႕အစည္းတြင္ ပါ၀င္၏။ ပုဂၢလိက ဒါနျပဳရာ၌ကား ထုိကဲ့သို႔ ရဟႏၱာပါခ်င္မွပါမည္။ ပါေစကာမူ သံဃိကဒါနေလာက္ မမ်ားႏိုင္ေပ။ သံဃိက ဒါနလွဴရာ၌ အက်င့္အေကာင္းဆံုး ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း လွဴရာေရာက္၏။ ပုဂၢလိက ဒါနကား အေတာ္ေရြးခ်ယ္တတ္မွသာ သင့္တင့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ရႏုိင္စရာရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘယ္အခါမဆုိ ပုဂၢလိကဒါနထက္ သံဃိကဒါနက အက်ိဳးေပးသာလြန္သည္ဟူေသာ စကားသည္ ေကာင္းစြာ ယုတၱိရွိပါေပတည္း။
ဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပံု
သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိေတာ္မူစဥ္တုန္းက ဘုရားရွင္အား တုိက္ရုိက္ လွဴဒါန္းႏုိင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုအခါ ဘုရားရွင္မရွိေတာ့ရကား ဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပံုကို က်မ္းဂန္အတုိင္း သိထုိက္၏။ ဘုရားအစစ္ကို ရည္မွန္း၍ ဆြမ္းလွဴလုိလွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါး ဆြမ္းကပ္ရာ၌ ျပင္သလို တစ္ပါးစာေလာက္ေအာင္ ျပင္ဆင္၍ ရုပ္ပြားေတာ္၏ ေရွ႕မွာျဖစ္ေစ၊ အနီး၌ ရုပ္ပြားေတာ္မရွိလွ်င္ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ရည္မွန္း၍ျဖစ္ေစ ကပ္လွဴရမည္။ နဂိုကဘုရားရွင္၌ ေ၀ယ်ာ၀စၥ (တံျမက္လွည္းမူ၊ အမူိက္သုတ္သင္မူ စသည္ကို) ျပဳလုပ္ေနသူရွိလွ်င္ ဘုရားရွင္အား ကပ္လွဴေသာဆြမ္းကို ထုိေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳသူ စားထုိက္၏။ ထုိကဲ့သို႔ အျမဲျပဳသူမရွိလွ်င္ ယခုေလာေလာဆယ္ ျပဳ၍ (ရဟန္းျဖစ္ေစ၊ လူျဖစ္ေစ) စားထုိက္၏။ ဥပုသ္သည္ျဖစ္သူကား မြန္းတည့္ခါနီးေနလွ်င္ စားျပီးမွလည္း ေ၀ယ်ာ၀စၥကို ျပဳႏုိင္၏ အလွဴၾကီးေပးရာ၌ ဘုရာအးမွဴးရွိေသာ သံဃာအား ဆြမ္းကပ္လွဴလုိလွ်င္လည္း ဤနည္းအတုိင္း ဘုရားအတြက္ ျပင္ဆင္ကပ္ရာ၏။
ဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ သကၤန္း လွဴဒါန္းရာ၌လည္း ထုိကဲ့သို႔ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ျပဳေသာ ရဟန္သံဃာမ်ား ၀တ္ေကာင္း၏။ ထုိသကၤန္းကို ကပၸိယ ဒါယကာက အျခားပစၥည္းႏွင့္ လဲလွယ္၍လည္း ဘုရားအတြက္ လုိေနရာ၌ သံုးစြဲထုိက္၏။ ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးတုိင္ စသည္မွာ ယခုကာလ ပူေဇာ္နည္းအတုိင္းပင္ သင့္ေတာ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ရုပ္ပြားေတာ္ ေစတီရင္ျပင္၌ စိုရႊဲေနေအာင္ ေရပူေဇာ္ျခင္း၊ ပန္းအမူိက္ေတြ ရူပ္ေပြေနေအာင္ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဆီမီး ဖေယာင္းစက္ ေပေတေနေအာင္ ပူေဇာ္ျခင္းတုိ႔မွာ (မိမိ၏ အိမ္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား၌ ထုိကဲ့သို႔ လာ၍ပူေဇာ္လွ်င္ အိမ္ရွင္ႏွင့္ ေက်ာင္းပိုင္တုိ႔က ေက်နပ္မည္မဟုတ္သလို) ေက်နပ္ဖြယ္ မဟုတ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ ေရခ်မ္း၊ ပန္း၊ ဆီမီးမ်ားအတြက္ ဘုရားေရွ႕ေတာ္မွာ မသန္႔မရွင္း မျဖစ္ေအာင္ ပူေဇာ္ႏုိင္မွသာ ေလာကေရာ သံသရာေရာ ေခ်ာေမာ သန္႔ရွင္း၍ အျပစ္ကင္းေသာ ပူေဇာ္ျခင္းဟု ဆုိလုိပါသည္။
အေ၀းကေန၍ ပူေဇာ္နည္း
ယခုကာလ၌ ရုပ္ပြား ေစတီေတာ္ရွိရာ အရပ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ သြားခြင့္မရေသာေၾကာင့္ အိမ္မွာပင္ ဘုရားကို ရည္မွန္း၍ ပန္း စသည္တုိ႔ကို ပူေဇာ္ၾက၏။ ထုိကဲ့သို႔ ပူေဇာ္ရာ၌ အက်ိဳးရ၊ မရ ေရွးကပင္ စဥ္းစားဖူးၾကေလျပီ။ အက်ိဳးရမူ မရမူမွာ ပူေဇာ္သူမ်ား၏ ေစတနာသာ ပဓာန ျဖစ္၏။ မိမိ၏ စိတ္ေစတနာက ဘုရားကို ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါလွ်င္ ကုသိုလ္ေစတနာက ဘုရားကိုရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါလွ်င္ ကုသိုလ္ေစတနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဘယ္မွာ အက်ိဳးမရဘဲ ရွိအံ့နည္း။ ဧကန္ အက်ိဳးရႏုိင္ပါသည္။
ဤကမၻာမွ ျပန္၍ ေရတြက္ေသာ္ တစ္ရာ့တစ္ဆယ့္ရွစ္ကမၻာထက္၌ အတၳဒႆီဘုရား ပြင့္ေတာ္မူ၏။ တစ္ေန႔သ၌ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္သည္ ေကာင္းကင္၌ သံဃာေတာ္ အျခံအရံႏွင့္ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္လုိက္ရ၏။ ထုိ႔ေနာက္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေနေသာ ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္း၍ ပနး္နံ႕သာ စသည္တို႔ကို အေ၀းမွ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေလသည္။ ထုိေကာင္းမူေၾကာင့္ ဒုဂၢတိဘ၀သု႔ိ မလားရဘဲ ငါတုိ႔ ဘုရားလက္ထက္၌ “ေဒသပူဇကမေထရ္”ဟု ထင္ရွားေသာ ရဟႏၱာတစ္ပါး ျဖစ္လာေလသည္။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
ေတာသူမေလး at 9:50 AM
ေတာသူမေလး at 9:50 AM
No comments:
Post a Comment