အလွဴေပး တကယ္သူေ႒းျဖစ္ ။

သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေလာကတြင္ အလွဴမလုပ္ဘူးသူ ရွိပါသလား ? က်ေနာ္႔ကိုထိုေမးခြန္း မ်ိဳးေမးပါက မရွိပါဟု ေျဖမည္ပင္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေလာကတြင္ ၾကီးငယ္ က်ားမ ဘာသာမေရြး လူဆိုလွ်င္ မည္မွ်ပင္ေစးနဲ သူျဖစ္လင့္ကစား လွဴဘူးသူခ်ည္းပင္ အေၾကာင္းကိုရွင္းျပရေသာ္ ဒါန ဆိုသည္မွာ
ထမင္းစားျပီး ပန္းကန္ေဆး၍ သြန္ပစ္ေသာ ေရတြင္ပါ၀င္သည့္ ထမင္းေစ့ကေလးမ်ား ကိုပုရြက္ဆိတ္ ပိုးဟပ္ စေသာတိရိစၧန္မ်ားက စားရသည္ကိုပင္ ကုသိုလ္
ရျပီး ဒါနေျမာက္သည္ဟုဆိုလွ်င္
အျခားဆိုဘြယ္ရာမရွိေခ် ေလာကတြင္ေရတခြက္ တိုက္ဘူးသူ မုန္တခုေၾကြးဘူးသူ ပိုက္ဆံတစ္က်ပ္မွ် စြန္႕က်ဲဘူးသူ လဲေနသူကို ထူဖူးသူ ကုသိုလ္ရလို၍ မဟုတ္ဘဲ လူမႈေရးအရ ကူညီသူအမ်ား အျပားရွိၾက၍ တနည္းနည္း ျဖင့္ကုသိုလ္ ရဖူးသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ အတြက္ မလွဴဖူး
သူမရွိပါဟုဆိုရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အျခားဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္မဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အလွဴဆိုေသာ (ဒါန) အေၾကာင္းေလးေျပာျပ ခ်င္ပါတယ္ (ဒါန)ဟုဆိုေသာ စာလံုးေလး
ႏွစ္လံုးထည္း ရွိေပမယ့္ ေလာကီမွာေကာ ေလကုတၱရာတြင္ပါ အလြန္က်ယ္၀န္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားစြာတိုႏွင့္ျပည့္ နက္ေနမည္ကို သူေတာ္ေကာင္းတို႔အားလံုး
လက္ခံၾကမည္ထင္ပါသည္၊ ဒါနဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ ဘုရားေဟာေသာ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မွ လာသည္ဟုသိရပါသည္၊ ဒါန=အလွဴ=ေငြေၾကး၊လံုးလ
၀ရိယ စိုက္ထုတ္မႈ တခုခုပါမွ ပင္အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရသည္၊ ထိုေၾကာင့္အရင္းအႏွီး စိုက္ထုတ္ေဆာင္ရြက္ရေသာ ကိစၥမို႔မွန္ကန္စြာ အက်ိဳးရွိျဖစ္ထြန္းဖို႔
အလြန္အေရးၾကီးပါသည္ ထို႔ေၾကာင့္သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္းၾကားဘူးပါသည္၊ “ ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴ၍ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ အက်ိဳးရွိပါသည္ ” ဆိုေသာ္လည္း “ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္လွဴ ေသာ္လည္းေညာင္ေစ့ ေလာက္ရ ” သည့္အလွဴမ်ားလည္း ရွိပါသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဤ သို႔ျဖစ္ရသည္ဆိုလွ်င္
အေၾကာင္းမ်ားရွိပါသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ၾကားဘူးေသာ မဟာဒုတ္လင္မယား အလွဴသည္ လွဴဘြယ္ပစၥည္း၏ စင္ၾကယ္ျခင္း၊ မည္သည့္ကိုယ္ေတာ္ကိုပင္
လွဴရ လွဴရျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လွဴတန္းမည္ဆိုေသာ စိတ္ေဇာထက္သန္ျခင္း၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၏ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ၾကီးျမတ္ျခင္း(ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တိုင္)
ျဖစ္ျခင္း တို႔အတြက္ ေရွးယခင္က ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာကုသိုလ္ ပင္မပါဘဲ ယခုလက္ငင္း ဒါနႏွင့္ ခ်က္ျခင္းအက်ိဳးေပး သူေ႒းျဖစ္ခဲ့သည္မွာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အားလံုး
အသိျဖစ္ပါသည္၊
ေနာက္သာရက တခုေျပာျပရလွ်င္ ခရီးသြားေယာကၤ်ား တေယာက္သည္၊ခရီးသြားရင္းေရဆာသျဖင့္ ၾကံေခ်ာင္းတေခ်ာင္း ၀ယ္စားလာရာ၎ ေနာက္မွလိုက္ပါ
ခရီးသြားေနေသာ သားအဖႏွစ္ေယာက္တြင္ ခေလးငယ္ျဖစ္သူက ေရွ႕ကလူၾကံစားေနသည္ကို ေတြရာသူလည္းစား ခ်င္သျဖင့္ေရွ႕က လူထံမွ တက်ီက်ီငိုယိုေတာင္း ေနရာ ့ၾကာ၍ နားညီးသျဖင့္ ၾကံအနည္းငယ္ခ်ိဳးကာ စိတ္ဆိုးျပီးေနာက္ျပန္ပစ္ေပး လိုက္ေတာ့မွခေလး ၾကံစားရျပီးအငိုရပ္ေတာ့သည္၊
ထိုအက်ိဳးမွာေနာက္ဘ၀ တခုတြင္အက်ိဳးေပးျပီး ၾကံခင္းပိုင္ရွင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္၊ သို႔ေသာ္၎ၾကံခင္း ထဲမွ ၾကံမ်ားကိုမည္သူ မွခုတ္မရ ႏႈတ္မရ ေရာင္းမရျဖစ္
သည္မွာ ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ ႏႈတ္၍မရပါ ဤသို႔ျဖင့္ေနလာရာ ပေစၥကဗုဒၶ တပါးၾကံခင္း အနီးမွၾကြသည္ကို ပိုင္ရွင္ျမင္ျပီး ဤကဲ့သို႔ေလွ်ာက္တင္ေလ သည္၊
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ၾကံခင္း မွၾကံမ်ားကိုလွဴခ်င္ ေသာ္လည္း ႏႈတ္ယူလိုက္ပါက ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြား သျဖင့္တပည့္ေတာ္ မလွဴနိင္ပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္ရာ
ပေစၥကဗုဒၶ ကလည္းတကာ၏ ယခင္ဘ၀ အေၾကာင္းကို ဥာဏ္ေတာ္ျဖင့္ဆင္ျခင္ၾကည့္ရာ ယခင္ကေနာက္ျပန္ပစ္ ေပးခဲ့ေသာၾကံ အလွဴေၾကာင့္ ယခုၾကံခင္းပိုင္ရွင္ ျဖစ္ေနသည္ကို သိျမင္ေတာ္မူျပီး “ တကာၾကံ ကိုလွဴခ်င္ရင္ လွဴလို႔ရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တကာၾကံႏႈတ္တဲ့ အခါလက္ေနာက္ျပန္ေက်ာခိုင္ျပီးႏႈတ္ပါလို႔ ” မိန္႔ၾကားရာတကာ လည္းၾကံကို ေနာက္ျပန္ႏႈတ္၍ လွဴရာအထေျမာက္ ေအာင္ျမင္သြားသျဖင့္ အလြန္၀မ္းသာသြား
သည္ ေနာင္တြင္လည္း ေနာက္ျပန္ႏႈတ္၍ ၾကံမ်ားကိုေရာင္းရာ မေပ်ာက္ေတာ့ဘဲ စီးပြားေရး အဆင္ေျပလာေလသည္။
ထိုေၾကာင့္လွဴသည္ဆိုရာ၌ ယခုဘ၀၊ ေနာင္ဘ၀ ခ်မ္းသာခ်င္၍ အက်ိဳးေမွ်ာ္ ျပီးခ်စ္တီးအတိုး ေပးေငြေခ်းသလို မလွဴဖို႔အထူးအေရးၾကီးပါသည္၊ ေညာင္ေစ့
ေလာက္ျဖစ္သြားပါမည္၊ ေနာက္တခ်က္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္ လွဴဖြယ္၀တၳုဳ ၏စင္ၾကယ္မႈကလည္း အေရးၾကီးပါသည္ သူမ်ားမသထာ ေပးထားေသာ ပစၥည္းမ်ားေငြမ်ား အဓမၼယူထားေသာ ေငြမ်ား၊ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ပါက အက်ိဳးေပးသန္မည္ မဟုတ္ပါ၊ ဒါနတြင္ ပုပၸ၊ မံုစ၊ ပရ၊ ဆိုေသာ ေစတနာ သံုးတန္ပါ၀င္ပါသည္၊ ထိုေစတနာမ်ားတြင္ လွဴမည္ဟုရည္စူးစတင္ေသာ ပုပၸေစတနာ၊ လွဴေနဆဲ၊ က်င္းပဆဲ၊ အလွဴတြင္ ၀မ္းသာျခင္းေက်နပ္ျခင္း၊ ပီတိျဖစ္ျခင္းမွာ မံုစ ေစတနာ
ထိုေစတနာတြင္ အနည္းငယ္ေျပာစရာရွိပါသည္ လွဴသည္ဆိုရာ၌ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ မေရြးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္ ဟိုအရာရွိၾကီးဇနီးေမာင္ႏွံ႕ မို႔ ရွယ္ေၾကြးျပီး
စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ခေလးတေယာက္ လိုက္ပြဲေတာင္းတာကိုေတာ့မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလွ်င္ မံုစ ေစတနာပ်က္ပါသည္၊ ေနာက္ဆံုး ပရ ေစတနာကေတာ့
အေရးၾကီးဆံုး ျဖစ္ပါသည္၊ ၾကိဳတင္ၾကံစည္၊ ေငြကုန္လူပန္း လွဴတန္းျပီးခါမွ ေနာင္တခ်ိန္တြင္ ထိုအလွဴကိုေနာင္တရ၍ ၎ မွားျပီဟုယူဆလွ်င္ေသာ္ ၎ စိတ္
ညိဳညင္၊ ခဲ့ေသာ္၎ အစမွအဆံုးအလွဴတခုလံုး အေဟာသိကံ အက်ိဳးမဲ့ျဖစ္သြားပါသည္၊ သိုေသာ္ ယင္းအလွဴကို သတိရ၍ ခဏခဏ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္လွ်င္မူ
ကုသိုလ္တရားတို႔မွာ ဆထက္တဖိုး တိုး၍တိုး၍ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ျဖစ္လာပါမည္၊ ေနာက္တခု ဘာအလွဴဘဲ ေတြ႔ေတြ႔ ၊အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အေနနဲ႔ဘဲစားစား
ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ေသာအလွဴ ျဖစ္ပါေစျမင္ေတြ႔ရပါက ၾကည္ႏူး ၀မ္းသာစြာ သာဓုေခၚေပးပါ ကိုယ္တိုင္မလွဴေသာ္ လည္းသာဓုေခၚပါက ေခၚသူလည္းကုသိုလ္ရပါ
သည္၊
အလွဴဆိုသည္မွာ ဆုေတာင္းစရာ အထူးမလိုေၾကာင္း ဥပမာတခုေပးျခင္ပါတယ္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ၀မ္းစာေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့အခါ မွာ လစာေငြ
တသိန္းရသူ က လကုန္၍ လစာထုတ္လွ်င္ တသိန္းရပါမည္ ႏွစ္သိန္းရသူက ႏွစ္သိန္းရပါမည္ ထိုလစာေငြကို လကုန္လွ်င္ရပါေစဟု အထူးဆုေတာင္းေနစရာ
မလိုပါ ထိုနည္းအတိုင္းဘဲ ကိုယ္ကတစ္ေထာင္ လွဴရင္တေထာင္ ဖိုးျပန္ရဖို႔ ဆုေတာင္းေနရန္မလိုပါ၊ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ရကို ရပါမည္၊ မျပတ္မသား မလွဴဖို႔လိုပါ
သည္၊
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆို၇ေသာ္ ဒါန ဆိုေသာ အလွဴအတန္း လုပ္ေတာ့မည္ ဆိုလွ်င္ဦးစြာ သာသနာေတာ္ကို အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းရာ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ရာ ကိုသာရည္စူးပါ
လွဴေနစဥ္ လွဴျပီးခ်ိန္တြင္လည္း နိဗၺာန္နပစၥေယာ ေဟာတု ဆိုသည့္အတိုင္း နိဗၺာန္ကိုသာရည္စူးျပီး လွဴပါ၊ အက်ိဳးျပန္ရမည္ ကို လံုး၀သံသယ မထားပါႏွင့္
အတိုးေပးသလိုလည္း မေမွ်ာ္ကိုးပါႏွင့္ လွဴသည္ဆိုရာမွာ တနည္းအားျဖင့္ ေလာဘကိုေလ်ာ့ပါးေစျခင္းငွာ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာမွ်
လိုခ်င္တပ္မက္မႈ မထားပါႏွင့္ လွဴျပီးေသာ အလွဴကိုျပန္ေတြးတိုင္းလည္း စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြ ပီတိေတြသာျဖစ္ေအာင္ေတြးပါ၊ဒါဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔
အလိုရွိေသာ ေညာင္ပင္ၾကီး ေလာက္ျဖစ္လာမည္မွာမလြဲဧကန္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အားလံုးလည္း သူေ႒းျဖစ္ၾကပါေစ ။
(ကိုယ္တိုင္ေရးသားတင္ျပသည္)
(၀ိဇၨာစရဏသမၸေတာ)