ရားရွင္ကို ဤကဲ့သို႔ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေတာ္မူ၏ ---- “ျမတ္စြာဘုရား ...
‘အ၀ိဇၨာ အ၀ိဇၨာ’ဟု ေျပာဆိုေနပါသည္ ျမတ္စြာဘုရား၊ အဘယ္ကို အ၀ိဇၨာဟုေခၚ
ဆိုပါသလဲ ျမတ္စြာဘုရား¿ အဘယ္မွ်ေသာ အတိုင္းအရွည္ျဖင့္ အ၀ိဇၨာသို႔ေရာက္
ရွိေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆိုပါသလဲ ျမတ္စြာဘုရား?” .. ဤသို႔ ထိုရဟန္းေတာ္က
ျမတ္စြာဘုရားအား ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား၏။ ဤသို႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသည့္
အခါ ဘုရားရွင္က ေအာက္ပါအတိုင္း အေျဖေပးေတာ္မူ၏ ..။
“ခ်စ္သား ရဟန္း ...
၁။ ဒုကၡအရိယသစၥာတရားကို သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္
ထြင္းေဖာက္ မသိမျမင္မႈ၊
၂။ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယအရိယသစၥာတရားကို သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္
ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ ထြင္းေဖာက္မသိမျမင္မႈ၊
၃။ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓအရိယသစၥာတရားကို သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္တိုင္
မ်က္ေမွာက္ ထြင္းေဖာက္မသိမျမင္မႈ၊
၄။ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္)သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္သည့္ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီပဋိ
ပဒါ အရိယသစၥာ မဂၢအရိယသစၥာ)တရားကုိ သမၼာဒိ႒ိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ကိုယ္
တိုင္မ်က္ေမွာက္ ထြင္းေဖာက္ မသိမျမင္မႈ၊
ခ်စ္သားရဟန္း ... ဤ မသိမျမင္မႈ (၄)မ်ိဳးကို အ၀ိဇၨာဟု ေခၚဆို၏။ ဤသို႔ (၄)မ်ိဳး
ေသာ မသိမျမင္မႈသို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အ၀ိဇၨာသို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္
ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆို၏” ..ဟု ဘုရားရွင္က ျပန္လည္မိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္၏။
ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္
(ၾကာပန္းႏွင့္ ပမာတူသည့္ ဘုရားရွင္ မွ)
Credit to dhammanadi
No comments:
Post a Comment