http://buddhismworld.ning.com/profiles/blogs/6371237:BlogPost:372552
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္(၂)လေလာက္က ဗုဒၶကမာၻဆုိဒ္က အေမ့ဂုဏ္ရည္ဆရာေတာ္ေလး ဖုန္းဆုံးရႈံးသြားေၾကာင္းသိလုိက္ရတယ္..။ သူကေတာ့ ဦးဇင္းနဲ႔အေဆာင္တူပါတယ္..။ သူက ႏုိင္ငံေတာ္ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)မွာ B.A(BUDDHISM-FINAL)တန္းကုိ တက္ေရာက္ေနတာျဖစ္ပါတယ္….။ န.ပ.သ-တကၠသုိလ္မ်ားရဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြထဲမွာ ဖုိင္လ္နယ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ စာမ်က္ႏွာ(၅၀)မွ (၁၀၀)အတြင္း Term-Paper-စာတမ္းတစ္ေစာင္ မျဖစ္မေန တင္သြင္းၾကရပါတယ္..။ သက္မွတ္ကာလအတြင္း မတင္သြင္းႏုိင္ရင္ အတန္းတင္စာေမးပြဲကုိ အလုိအေလ်ာက္ က်ရႈံးရပါတယ္…။
အေမ့ဂုဏ္ရည္ဆရာေတာ္ေလးမဲက်တဲ့ စာတမ္းေခါင္းစဥ္က “ေက်ာင္း,ကန္,ဘုရား ၊ တည္ထားေစတီ”တဲ့..။ အဲဒီအတြက္ ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအထက္ပုိင္း စကုိင္းတုိင္းဘက္မွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြရဲ့သမုိင္း၊ အလွဴရွင္ေတြရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ေဆာက္လုပ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းေတြကုိ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႕ရွိခဲ့သမွ်ကုိလည္း ဖုန္းနဲ႔ဓာတ္ပုံရုိက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပုံေတြဟာ စာတမ္းအတြက္ အေထာက္အကူေတြေပါ့..။
ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွာရွိတဲ့ ေစတီ,ေရကန္ေတြ,သမုိင္းေက်ာက္စာေတြကုိ သြားေရာက္ေလ့လာၿပီး ဖုန္းေလးနဲ႔ပဲ မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပုံေတြ ရုိက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ အဲ.. ေလ့လာရုိက္ကူးစရာေတြကုန္တဲ့အခါ တကၠသုိလ္ကုိ ျပန္လာဖုိ႔႔တကၠစီငွါးစီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက (၈)မုိင္မွတ္တုိင္မွာဆင္းဖုိ႔လုပ္ေတာ့ ကားတံခါဖြင့္ကုိ အခက္အခဲျဖစ္တာနဲ႔ ထုိင္ခုံေရွ႕က ဘုတ္ေပၚမွာ ဖုန္းခဏတင္ၿပီး ခဏဆင္းလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တကၠစီက ေမာင္းထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ခ်က္ျခင္းသတိရတာနဲ႔ ဖုန္းထပ္ဆက္ၾကည့္တယ္။ ဖုန္းေတာ့ ကုိင္ပါရဲ့…။ ဒါေပမယ့္ “ကားက ဗဟုိေစ်းေရာက္ေနၿပီဘုရား…”တဲ့။ တယ္ျမန္တဲ့ တကၠစီသမားေပပဲ။ ဒါနဲ႔ “ဒကာႀကီးေရ… အဲဒီဖုန္းထဲမွာ ဦးဇင္းရဲ့ ဘြဲ႕ယူစာတမ္းအတြက္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ပါပါတယ္။ ဒကာႀကီးကုိ ၀တၳဳေငြ(၁)သိန္း ဆုခ်ပါမယ္။ ဖုန္းေလးေတာ့ မျဖစ္မေန ျပန္ေပးေစခ်င္တယ္”ဆုိေတာ့ ဘာမွ ျပန္ေျပာသံမၾကားရေတာ့ဘဲ ဖုန္းခ်သြားခဲ့တယ္။
အဒီေတာ့ စဥ္းစားစရာလုိေနၿပီ။ တုိ႔လူမ်ဳိးေတြထဲမွာ ဒီလုိကုိယ္က်င့္တရားကုိ တန္ဘုိးမထားတဲ့သူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲေပါ့…။ ေငြေၾကးအတြက္ ငရဲကုိလည္း အသိအမွတ္မျပဳၾကေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ့။ တကယ္ဆုိ အဲဒီ တကၠစီသမားက ဗုဒၶဘာသာပါ။ ဦးဇင္းတုိ႔တေတြ တကၠစီငွါးရင္ေတာင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြေမာင္းတဲ့ တကၠစီေတြကုိပဲ ေရြးၿပီးစီးၾကတာပါ..။ အခုေတာ့…. လုပ္ရက္ေလျခင္း..ေနာ္..။
==============================================
ကဲ….. အခုသိပ္မၾကာပါဘူး..။ အရွင္ေခမာစာရ(ပုသိမ္)ခါးပုိက္ႏႈိက္ခံရျပန္ၿပီ။ ပုိက္ဆံအိပ္နဲ႔ ၀တၳဳေငြေတြအျပင္ ေက်ာင္းသားကဒ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ေတြပါ ပါသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္ေတာ္ႀကီးဦးေခမာစာရက ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားကုိ မွတ္မိလုိက္တဲ့အတြက္ သက္ဆုိင္ရာကလူေတြနဲ႔လုိက္ေတာ့ ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားအိမ္ကုိ တန္းတန္းမက္မက္ေရာက္သြားပါတယ္။ သူတုိ႔ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားက အိမ္မွာမရွိပါဘူး..။
ေနာင္ေတာ္ႀကီးပုိက္ဆံအိပ္ထဲကေငြေတြကုိ သြားျဖဳန္းေနေလရဲ့…။
ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားရဲ့အိမ္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကုိ စုတ္ခ်ာလြန္းလွပါတယ္။ မိသားစု၀င္ေတြကလည္း ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါးပါပဲ။ ခါးပုိက္ႏႈိက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးကလည္း အသက္(၁၆)ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံး စာရင္းခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ ဖုန္းေတာ့ ျပန္ရလုိက္တယ္။ ပုိက္ဆံေတြကေတာ့ မရေတာ့ဘူး..။ သုံးလုိ႔ကုန္သြားၿပီ ေျပာတာပဲ။
ေက်ာင္းသားကဒ္နဲ႔မွတ္ပုံတင္ကုိလည္း ေရေျမာင္းထဲ ပစ္ခ်လုိက္တယ္..တဲ့။ ၀တၳဳေငြ(၂)သိန္းကလည္း သုံးလုိ႔ကုန္သြားၿပီဆုိတဲ့ စကားသံေအာက္မွာပဲ အစအနေပ်ာက္ခဲ့ေလရဲ့….။
ကဲ.. ေနာင္ေတာ္ႀကီးဦးေခမာ ဘာလုပ္မယ္ထင္လဲ…? အံ့ၾသစရာေကာင္းလွတဲ့ အျပဳအမႈကုိ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ခါးပုိက္ႏႈိက္တဲ့ေကာင္ေလးကုိ အမႈေၾကေအးေပးခဲ့ပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာကုိလည္း အေရးမယူၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံေပးခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ကို ေလးစားထုိက္တဲ့ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ဳိးပါ။ ကုိယ့္အေပၚမေကာင္းတဲ့သူကုိ အေကာင္းဆုံး ေမတၱာတရားေတြ ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးခဲ့တာ ေတြ႕ျမင္လုိက္ရပါတယ္…။
ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ေတြ႕လုိက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲေလးျဖစ္မိတယ္။ တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတြမႈဟာ ကုိယ္က်င့္တရားေတြကုိ သတ္ပစ္လုိက္ၿပီလားလုိ႔ေပါ့။ “ခါးပုိက္ႏႈိက္ သတိျပဳပါ”ဆုိတဲ့ စာတမ္းေလးေတြကုိ ျမင္ေယာင္မိတဲ့အခါတုိင္း ငါးပါးသီလေတြဟာ ထမင္းပုဂံေအာက္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီဆုိတာ နားလည္လုိက္မိပါတယ္။..။
မေန႔တုန္းက ဒကာတစ္ေယာက္ ဦးဇင္းတုိ႔အေဆာင္ကုိ ေရာက္လာတယ္….။ ေထာင္ကထြက္လာတာ ျပန္စရာလမ္းစရိတ္မရွိလုိ႔ပါ-ဆုိတာနဲ႔ အေဆာင္က ကုိယ္ေတာ္ေတြ တစ္ပါးတစ္ေထာင္စုၿပီး ကူညီလုိက္တာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ဦးဇင္းဆီလည္း ေရာက္လာတာနဲ႔ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ၀တၳဳေငြ(၁၂၀၀)ေပးလုိက္ပါတယ္။
အရင္တုန္းကလည္း လာလိမ္တဲ့သူေတြ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကူညီေပးလုိက္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေမးတယ္…”အဲဒီလူက လူလိမ္ေလ… အရွင္ဘုရား မသိဘူးလား”တဲ့..။ ဦးဇင္းျပန္ေျပာလုိက္မိတာက “လူလိမ္ေတြကုိ ေရွာင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီထဲမွာ တကယ္ဒုကၡေရာက္တဲ့သူေတြ ပါသြားမွာစုိးလုိ႔ပါဘုရား”လုိ႔…။
အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ..။
အရွင္ပ႑ိတ(ေဒါင္းျဖဴ)
Copy from other posts
အေမ့ဂုဏ္ရည္ဆရာေတာ္ေလးမဲက်တဲ့ စာတမ္းေခါင္းစဥ္က “ေက်ာင္း,ကန္,ဘုရား ၊ တည္ထားေစတီ”တဲ့..။ အဲဒီအတြက္ ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအထက္ပုိင္း စကုိင္းတုိင္းဘက္မွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြရဲ့သမုိင္း၊ အလွဴရွင္ေတြရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ေဆာက္လုပ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းေတြကုိ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႕ရွိခဲ့သမွ်ကုိလည္း ဖုန္းနဲ႔ဓာတ္ပုံရုိက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပုံေတြဟာ စာတမ္းအတြက္ အေထာက္အကူေတြေပါ့..။
ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွာရွိတဲ့ ေစတီ,ေရကန္ေတြ,သမုိင္းေက်ာက္စာေတြကုိ သြားေရာက္ေလ့လာၿပီး ဖုန္းေလးနဲ႔ပဲ မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပုံေတြ ရုိက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ အဲ.. ေလ့လာရုိက္ကူးစရာေတြကုန္တဲ့အခါ တကၠသုိလ္ကုိ ျပန္လာဖုိ႔႔တကၠစီငွါးစီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက (၈)မုိင္မွတ္တုိင္မွာဆင္းဖုိ႔လုပ္ေတာ့ ကားတံခါဖြင့္ကုိ အခက္အခဲျဖစ္တာနဲ႔ ထုိင္ခုံေရွ႕က ဘုတ္ေပၚမွာ ဖုန္းခဏတင္ၿပီး ခဏဆင္းလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တကၠစီက ေမာင္းထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ခ်က္ျခင္းသတိရတာနဲ႔ ဖုန္းထပ္ဆက္ၾကည့္တယ္။ ဖုန္းေတာ့ ကုိင္ပါရဲ့…။ ဒါေပမယ့္ “ကားက ဗဟုိေစ်းေရာက္ေနၿပီဘုရား…”တဲ့။ တယ္ျမန္တဲ့ တကၠစီသမားေပပဲ။ ဒါနဲ႔ “ဒကာႀကီးေရ… အဲဒီဖုန္းထဲမွာ ဦးဇင္းရဲ့ ဘြဲ႕ယူစာတမ္းအတြက္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ပါပါတယ္။ ဒကာႀကီးကုိ ၀တၳဳေငြ(၁)သိန္း ဆုခ်ပါမယ္။ ဖုန္းေလးေတာ့ မျဖစ္မေန ျပန္ေပးေစခ်င္တယ္”ဆုိေတာ့ ဘာမွ ျပန္ေျပာသံမၾကားရေတာ့ဘဲ ဖုန္းခ်သြားခဲ့တယ္။
အဒီေတာ့ စဥ္းစားစရာလုိေနၿပီ။ တုိ႔လူမ်ဳိးေတြထဲမွာ ဒီလုိကုိယ္က်င့္တရားကုိ တန္ဘုိးမထားတဲ့သူေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲေပါ့…။ ေငြေၾကးအတြက္ ငရဲကုိလည္း အသိအမွတ္မျပဳၾကေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ့။ တကယ္ဆုိ အဲဒီ တကၠစီသမားက ဗုဒၶဘာသာပါ။ ဦးဇင္းတုိ႔တေတြ တကၠစီငွါးရင္ေတာင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြေမာင္းတဲ့ တကၠစီေတြကုိပဲ ေရြးၿပီးစီးၾကတာပါ..။ အခုေတာ့…. လုပ္ရက္ေလျခင္း..ေနာ္..။
==============================================
ကဲ….. အခုသိပ္မၾကာပါဘူး..။ အရွင္ေခမာစာရ(ပုသိမ္)ခါးပုိက္ႏႈိက္ခံရျပန္ၿပီ။ ပုိက္ဆံအိပ္နဲ႔ ၀တၳဳေငြေတြအျပင္ ေက်ာင္းသားကဒ္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္ေတြပါ ပါသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္ေတာ္ႀကီးဦးေခမာစာရက ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားကုိ မွတ္မိလုိက္တဲ့အတြက္ သက္ဆုိင္ရာကလူေတြနဲ႔လုိက္ေတာ့ ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားအိမ္ကုိ တန္းတန္းမက္မက္ေရာက္သြားပါတယ္။ သူတုိ႔ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားက အိမ္မွာမရွိပါဘူး..။
ေနာင္ေတာ္ႀကီးပုိက္ဆံအိပ္ထဲကေငြေတြကုိ သြားျဖဳန္းေနေလရဲ့…။
ခါးပုိက္ႏႈိက္သမားရဲ့အိမ္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကုိ စုတ္ခ်ာလြန္းလွပါတယ္။ မိသားစု၀င္ေတြကလည္း ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါးပါပဲ။ ခါးပုိက္ႏႈိက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးကလည္း အသက္(၁၆)ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံး စာရင္းခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ ဖုန္းေတာ့ ျပန္ရလုိက္တယ္။ ပုိက္ဆံေတြကေတာ့ မရေတာ့ဘူး..။ သုံးလုိ႔ကုန္သြားၿပီ ေျပာတာပဲ။
ေက်ာင္းသားကဒ္နဲ႔မွတ္ပုံတင္ကုိလည္း ေရေျမာင္းထဲ ပစ္ခ်လုိက္တယ္..တဲ့။ ၀တၳဳေငြ(၂)သိန္းကလည္း သုံးလုိ႔ကုန္သြားၿပီဆုိတဲ့ စကားသံေအာက္မွာပဲ အစအနေပ်ာက္ခဲ့ေလရဲ့….။
ကဲ.. ေနာင္ေတာ္ႀကီးဦးေခမာ ဘာလုပ္မယ္ထင္လဲ…? အံ့ၾသစရာေကာင္းလွတဲ့ အျပဳအမႈကုိ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ခါးပုိက္ႏႈိက္တဲ့ေကာင္ေလးကုိ အမႈေၾကေအးေပးခဲ့ပါတယ္။ သက္ဆုိင္ရာကုိလည္း အေရးမယူၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံေပးခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ကို ေလးစားထုိက္တဲ့ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ဳိးပါ။ ကုိယ့္အေပၚမေကာင္းတဲ့သူကုိ အေကာင္းဆုံး ေမတၱာတရားေတြ ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးခဲ့တာ ေတြ႕ျမင္လုိက္ရပါတယ္…။
ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ေတြ႕လုိက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲေလးျဖစ္မိတယ္။ တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတြမႈဟာ ကုိယ္က်င့္တရားေတြကုိ သတ္ပစ္လုိက္ၿပီလားလုိ႔ေပါ့။ “ခါးပုိက္ႏႈိက္ သတိျပဳပါ”ဆုိတဲ့ စာတမ္းေလးေတြကုိ ျမင္ေယာင္မိတဲ့အခါတုိင္း ငါးပါးသီလေတြဟာ ထမင္းပုဂံေအာက္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီဆုိတာ နားလည္လုိက္မိပါတယ္။..။
မေန႔တုန္းက ဒကာတစ္ေယာက္ ဦးဇင္းတုိ႔အေဆာင္ကုိ ေရာက္လာတယ္….။ ေထာင္ကထြက္လာတာ ျပန္စရာလမ္းစရိတ္မရွိလုိ႔ပါ-ဆုိတာနဲ႔ အေဆာင္က ကုိယ္ေတာ္ေတြ တစ္ပါးတစ္ေထာင္စုၿပီး ကူညီလုိက္တာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ဦးဇင္းဆီလည္း ေရာက္လာတာနဲ႔ ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ၀တၳဳေငြ(၁၂၀၀)ေပးလုိက္ပါတယ္။
အရင္တုန္းကလည္း လာလိမ္တဲ့သူေတြ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကူညီေပးလုိက္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေမးတယ္…”အဲဒီလူက လူလိမ္ေလ… အရွင္ဘုရား မသိဘူးလား”တဲ့..။ ဦးဇင္းျပန္ေျပာလုိက္မိတာက “လူလိမ္ေတြကုိ ေရွာင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီထဲမွာ တကယ္ဒုကၡေရာက္တဲ့သူေတြ ပါသြားမွာစုိးလုိ႔ပါဘုရား”လုိ႔…။
အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ..။
အရွင္ပ႑ိတ(ေဒါင္းျဖဴ)
Copy from other posts
No comments:
Post a Comment