ေရွးလူႀကီးမ်ားက ဘုန္းႀကီးကို ေျပာဖူးတယ္။
- ဘုရားအစစ္ကို ဆင္းတုေတာ္ေတြက ဖုံးေနတယ္။
- တရားအစစ္ကို အခ်ိဳ႕ တရားေဟာဓမၼထိကေတြနဲ႔ က်မ္းစာေတြက ဖံုးေနတယ္။
- သံဃာအစစ္ကို တို႔ဘုန္းႀကီးေတြက ဖံုးေနတယ္တဲ့။
ဘုန္းႀကီးက ဒါေတြ ကိုးကြယ္လို႔ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ အစစ္ကို ေရာက္ေအာင္ အာ႐ံုမျပဳ
ႏိုင္လို႔ ေျပာတာပါ၊ အစစ္ကို အာ႐ံုမေရာက္ေတာ့ အက်ိဳးေပး နည္းတာေပါ့။
ေနာင္ လာမယ့္ႏွစ္ကေလးေတြက ဘာသာကို မယံုတာကအစစ္အမွန္ကို မေတြ႕ရလို႔ မယံုတာ၊ အစစ္အမွန္ကိုေတြ႕ဖို႔ကလဲ အဘိုး အဘြားေတြကအေရးႀကီးတယ္။
တစ္ခါက ဇာတ္ပြဲတစ္ခုထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ကရေသ့ ဝတ္ၿပီး တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ ထြက္ခဲ့ရာ
ဆိုင္းက တီးေပးေတာ့ ရေသ့ႀကီးက ေကြးေနေအာင္ က, ၿပီး ေမာေတာ့ ကုလားထိုင္ေပၚ ပစ္ထိုင္ လိုက္တယ္။ေနာက္ တပည့္က “တို႔ ဆရာႀကီးဒါေလာက္ေတာင္
ႀကိဳးစားတာ ဈာန္ မဂ္ ဖိုလ္မရတာ နာလိုက္ ေလကြာ”တဲ့။
ခုလဲ တို႔ သာသနာကို ဘာသာျခားေတြက မဖ်က္ပါဘူး၊ တို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကပဲ ဖ်က္ေနတာ၊မပ်က္လို႔
ေတာ္ေသးတာေပါ့၊ သာသနာ-ဘာသာဆိုတာ တို႔က အခ်ိဳး မက်ရင္ ပ်က္ေတာ့မွာ၊ဘုန္းႀကီးက ဒါေၾကာင့္
ေျပာေနတာ၊ ဘုန္းႀကီးကလဲ ကိုယ္ေတာ္တို႔စိတ္ မသိ၊ ကိုယ္ေတာ္တို႔ကလဲ ငိုက္ခ်င္သလို ငိုက္ေနၾက၊
မသိ မသိခ်င္း ဆိုတာေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေပါ့။
[ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
No comments:
Post a Comment